Wednesday, September 23, 2009

شعری که خوانده شد سروده شاعر نامدار معاصر محمد تقی بهار، ملک الشعرا است. نام آن جغد جنگ و در مارچ 1950 سرودهشده است. استاد بهار از بنیانگذاران و رییس کمیته طرفداران صلح در ایران بوده اند.بخشی از این شعر را برایتان می فرستم. موفق باشید. فلور طالبی

جغد جنگ

فغان ز جغد جنگ و مُرغوای او
که تا ابد بریده باد نای او
بریده باد نای او و تا ابد
گسسته و شکسته پر و پای او
چه باشد از بلای جنگ صعب تر؟
که کس امان نیابد از بلای او
شراب او زخون مرد رنجبر
وز استخوان کارگ غذای او
همی زند صلای مرگ و نیست کس
که جان برد ز صدمت صلای او
به هر زمین که بگذرد بگسترد
نهیب مرگ و درد، ویل و وای او
جهانخوران گنج بر به جنگ بر
مسلطند و رنج و ابتلای او
گروه رویش روز بیستم ماه سپتامبرجشنی را به مناسبت روز جهانی صلح برگزار کرد. در این گرد همایی با اشاره به خلاصه ای از عملکرد گروه در ابتدای جلسه و اهداف آینده آن, خانم فلور مشرقی چکامه ای ازملک الشعرای بهاردر مذمت جنگ را با همراهی سنتور توسط دکتر خاقانی دکلمه کردند. بعد از یک تنفس کوتاه, جلسه با دکلمه شعر"انسان در گذرگاه تاریخ" از فریدون مشیری توسط خانم سمیرا ادامه یافت. سپس مجری جلسه با طرح این سوال که چگونه به صلح در خانواده خود رسیده اید نظر چندی از حاضرین را جویا شدند. در پایان در بخش موسیقی توسط دکتر خاقانی وهمراهی چند تن از شرکت کنندگان ترانه هایی از خوانند گان قدیمی ایرانی اجرا شد

Sunday, September 20, 2009