سفیران صلح و دوستی در گروه فرهنگی _اجتماعی (رویش ) آسایش دو گیتی تفسیر این دو حرف است با دوستان مروت با دشمنان مدارا (حافظ ) آب را گل نکنیم ...در فرودست انگار ،کفتری میخورد آب ........(سپهری )در گردهمائی این هفته (رویش ) نسیم و جعفر مهمان ما بودند . شهروند ونکووربد رستی نسیم یوسفی و جعفر ادریسی را سفیران صلح نامیده .
این زن و شوهر جوان سال گذشته از ایران با برنامه دوچرخه رانی به مسافت بیست هزار کیلومتر راهی سرزمینهای دیگر شدند تا پیام احترام به طبیعت و تلاش در حفظ آن و صلح و دوستی مردم ایران را به همه جهان برسانند .در سرما و گرما ،باران و مه همه روزه کیلومترها رکاب زدند . بیاد حافظ که گفت :درخت دوستی بنشان که کام دل برآرد ،در هر شهر با کاشتن درختی تعهد به حفظ طبیعت را تکرار و نغمه مهر و دوستی را سر دادند .
در مدارس و دانشگاهها ،گردهمائیها ،کوچه و بازار ،در روستاها و شهرها به گفتگو با مردم نشسته وپیوند انسانها را به نمایش گذاشتند .هزینه اولیه سفر را خود بتنهائی فراهم کردند و در طول راه دیگر انسانهای متعهد به صلح و دوستی و حفظ طبیعت (ایرانی و غیر آن )با خرید عکسهای هنری و خوشنویسی های جعفر این حرکت نمادین ارزشمند را حما یت کرده و یار ویاورشان شدند .
آنها برای ما از خاطرات خود گفتند :از چالشهائی که حتی برای گذراندن اوقات استراحت در چادرسرد خود داشتند ،از هراس وگرفتاری که در امریکا به دلیل اشتباه در نقشه خوانی و ورود به منطقه ممنوعه و نظامی گریبانگیرشان شده بود ،از شور و شوقی که مردم عادی (خصوصا نوجوانان )برای شناخت بیشتر و ایجاد رابطه با متن مردم ایران نشان دادند ،از تظاهرات صلح طلبانه ای که در بعضی از شهرها در تائید ایشان صورت گرفته بود ، از درسهائی که درین دوره از دیگران گرفتند و دریافتند تنوع جنس و رنگ و سن و فرهنگ (زبان و مذهب و .. )مانعی نیست و همبستگی بشر بر پایه های مبانی انسانی (صلح و حفظ طبیعت )عملی است .
تلاشهای نسیم و جعفر که قدمی در گسترش فرهنگ صلح و آشتی و نفی خشم و خشونت وخونریزی است را ارج نهاده و امیدواریم شاهد ترویج پیامشان در ادامه سفر به ایران باشیم .
مینا
این زن و شوهر جوان سال گذشته از ایران با برنامه دوچرخه رانی به مسافت بیست هزار کیلومتر راهی سرزمینهای دیگر شدند تا پیام احترام به طبیعت و تلاش در حفظ آن و صلح و دوستی مردم ایران را به همه جهان برسانند .در سرما و گرما ،باران و مه همه روزه کیلومترها رکاب زدند . بیاد حافظ که گفت :درخت دوستی بنشان که کام دل برآرد ،در هر شهر با کاشتن درختی تعهد به حفظ طبیعت را تکرار و نغمه مهر و دوستی را سر دادند .
در مدارس و دانشگاهها ،گردهمائیها ،کوچه و بازار ،در روستاها و شهرها به گفتگو با مردم نشسته وپیوند انسانها را به نمایش گذاشتند .هزینه اولیه سفر را خود بتنهائی فراهم کردند و در طول راه دیگر انسانهای متعهد به صلح و دوستی و حفظ طبیعت (ایرانی و غیر آن )با خرید عکسهای هنری و خوشنویسی های جعفر این حرکت نمادین ارزشمند را حما یت کرده و یار ویاورشان شدند .
آنها برای ما از خاطرات خود گفتند :از چالشهائی که حتی برای گذراندن اوقات استراحت در چادرسرد خود داشتند ،از هراس وگرفتاری که در امریکا به دلیل اشتباه در نقشه خوانی و ورود به منطقه ممنوعه و نظامی گریبانگیرشان شده بود ،از شور و شوقی که مردم عادی (خصوصا نوجوانان )برای شناخت بیشتر و ایجاد رابطه با متن مردم ایران نشان دادند ،از تظاهرات صلح طلبانه ای که در بعضی از شهرها در تائید ایشان صورت گرفته بود ، از درسهائی که درین دوره از دیگران گرفتند و دریافتند تنوع جنس و رنگ و سن و فرهنگ (زبان و مذهب و .. )مانعی نیست و همبستگی بشر بر پایه های مبانی انسانی (صلح و حفظ طبیعت )عملی است .
تلاشهای نسیم و جعفر که قدمی در گسترش فرهنگ صلح و آشتی و نفی خشم و خشونت وخونریزی است را ارج نهاده و امیدواریم شاهد ترویج پیامشان در ادامه سفر به ایران باشیم .
مینا
No comments:
Post a Comment